گوشی ایرانی G5 جی ال ایکس

تا مرداد ۹۳ یک گوشی ساده k750 داشتم که عمرش به سر رسیده بود و بعضی دکمه هاش کار نمی کرد. تعمیرات هم افاقه نکرد. این بود که تصمیم گرفتم گوشی لمسی بخرم. 

و طبق رویه مون، ایرانی!

تحقیقات زیاد اینترنتی منو به آخرین مدل گوشی جی ال ایکس رسوند. جی ۵. 

تو سایت و در قسمت نظرات مربوط به این مدل تعریف زیادی ازش کرده بودن. 

اکثرا هم راضی بودند. 

بهترین مزیتش از نظر من صفحه حدود شش اینچی ش بود. 

در واقع چیزی بین گوشی و تبلت که بهش فبلت هم میگن. 

بعد از تحقیقات مجازی نوبت به تحقیقات چهره به چهره :) رسید. 

متاسفانه در این بخش همه بجز آقای همسر عزیز منو دلسرد کردن. از دوست و آشنا گرفته تا فامیل و بقیه خانواده. 

ریسکش زیاده...

انگار میخوای پولتو بریزی دور...

یعنی انقدر پول داری که بخوای ۵۰۰ هزارتومن حروم کنی...

من که از جنسای ایرانی خیری ندیدم...

یکی از دوستام ازین جی ال ایکس قدیمیا داشت اصلا بدرد نمی خورد، کلی خرجش کرد...

دوستای آقای همسر هم تقریبا همشون فاز منفی می دادند.

اما من مصمم بودم.

واقعا مصمم.

با اینکه ۵۰۰ هزارتومن واقعا برامون پول بود، اما با آقای همسر عزیز تصمیممون رو گرفتیم. 

یادم هست ماه رمضان بود. نیت قربه الی الله کردیم و اینترنتی ثبت نام کردیم.

چند روز بعد گوشی در دستم بود.

هدیه تولدم از آقای همسر عزیز.

خیلی بهتر از چیزی بود که فکر می کردم. صفحه بزرگ، دوربین خوب، دسترسی های راحت....

تازه با خودش کلی برکت آورد. 

عضو گروه آشپزی شدم و کلی چیز یاد گرفتم...

عضو گروه همسرداری شدم و نگاهم به زندگی مشترک خیلی تغییر کرد و بهتر شد...

فایل های صوتی کتاب من دیگر ما استاد عباسی ولدی رو از یک لیست انتشار دریافت کردم و بالکل نگاهم به تربیت فرزند عوض شد...

بعدش یک گروه صلوات برای ظهور آقامون و سه تا گروه تربیت فرزند تشکیل دادم بعلاوه یک گروه همسرداری و الحمدلله تونستم هم یه جورایی واسطه خیر بشم هم اصول مدیریت های مجازی رو تا حد زیادی یاد بگیرم...

 

آخرش هم یک کانال تربیت فرزند درست کردم که خیلی خوب بود و اعضاش روزبروز زیادتر میشدند تا اینکه بخاطر بارداری و حال خرابم دنیای مجازی رو کلا کنار گذاشتم.

تمام این برکات رو از این تصمیم به ایرانی خریدن می دونم. چون افراد زیادی هم چنین گوشی هایی دستشون داشتن و این همه تو زندگیشون اثر خوب نداشته که به عکس تو بعضی اوقات متأسفانه اثرات منفی زیادی هم داشته...

خلاصه اینکه همه جوره از گوشی راضی بودم.

تنها و تنها ایرادش وزن زیادش بود که آقای همسر رو ناراحت می کرد. تا اینکه گوشی چند ماه پیش (بعد دوسال استفاده مداوم) توسط گل پسر مهربون در یک حرکت ضربتی گاز (!) گرفته شد و صفحه ش شکست و در اقدام بعدی بخاطر بی احتیاطی خودم زیر پا موند و تاچش شکست.

ادامه دارد...

پرده ایرانی

مامان خانم هم از طرفدارهای تولید ملی و کالای ایرانی هستن. تو بیشتر وسایلی که می خرن دقت دارن که حتما ایرانی باشه. 

(تنها استثنائی که دارن تو خرید روسری هست که چون حساسیت زیادی در مورد طرح و رنگش دارن و تو بازار هم مارک های ایرانی خیلی زیاد نیستن اونقدرها حساس نیستن. بزودی ان شاء الله در مورد روسری هم یک پست جداگانه خواهیم داشت) .

القصه پرده های خونه مامان خانم نیاز به تعویض داشتن و با عروسمون برای خرید پرده رفته بودن. 

تعریف می کردن که مغازه های زیادی رفتیم تا می گفتیم «پرده ایرانی»، می گفتند نداریم یا نیست یا پارچه های ایرانی کیفیت ندارند و الی آخر.

اما سرانجام جدیت و همت مامان خانم نتیجه داد و تونستن پارچه پرده ای ایرانی پیدا کنن و سفارش دوخت بدن:)

الحمدلله.

چسب قطره ای رازی

عید همه شما دوستان عزیز، حامیان تولید ملی و کالای ایرانی ، طرفداران شکوفایی اقتصادی ایران خیلی مبارک.

از خدای مهربان میخوام که عیدی های بزرگ به شما و من و خانواده م عنایت کنه. ان شاء الله

*****

 گل پسر مهربون و شیرین ما علاقه زیادی به تخریب اشیاء و وسایل منزل دارن و خب ما هم به مثابه یک تعمیرکار ماهر ، یکی از وسایل همیشه لازممون برای تعمیرات حتی الامکان، چسب قطره ای هستش. 

از قدیمها یادمه تنها مدل چسب قطره ای از این کوچولوها بود که چند قطره هم بیشتر توش نبود و معمولا زود هم می خشکید و اگر به دست می چسبید کمتر از کندن پوست دست چاره برطرف شدنش نبود:) ( مثلا برای وضو که نباید مانعی در اعضای وضو باشه)

این اواخر اما مدل های متنوعی تو بازار بود که اکثرا خارجی بودند و ما هم گریزی از خریدنشون نداشتیم. 

در واقع جزو معدود مواردی بود که به خارجی بودنش رضایت داده بودیم . از سر اجبار البته!

تا اینکه به یک مورد برخوردیم که گرچه ایرانی نبود اما اون طور که روش نوشته شده بود در ایران پر می شد. خب همینقدر هم غنیمت بود. قرار گذاشتیم که از این به بعد همین مدل رو بخریم.

تا اینکه چند شب پیش بطور اتفاقی متوجه شدیم که چسب رازی هم نوع قطره ای رو تولید میکنه. اگه بدونید چقدر از فهمیدن این موضوع خوشحال شدیم.

چسب بسیار قوی ، خیلی روان، دو تا درپوش برای خشک نشدن چسب و حجم زیاد از مزایای این چسب خوب هست.

مزیت دیگه هم اینکه حلال خاص داره که پشت مقوای چسب معرفیش کرده و در صورت نیاز میشه تهیه کرد و خرید.

خلاصه اینکه آقای همسر عزیز چسب رو خریدند و من دیشب بدور از چشم گل پسر مهربون که خواب بود(چون همواره در حال مخالفت با کارهای ما هست) وسایلی رو که در یکماه اخیر تخریب کرده بود، تعمیر اساسی کردم:)))

ایرانی، ایرانی بپوش...

برای خرید لباس به حراجی که تو خیابان سمیه زده بودند رفتیم. لباس ها خیلی هاش مارک تولیدی خودشون رو داشت. بعضی ها مارک چینی و یکسری هم اصلا مارک نداشتن.

دو تا تیشرت و یک شلوار انتخاب کردم که فقط یکی مارک ایرانی داشت. دو تای دیگه هم به نظر ایرانی می اومدن.

موقع حساب کردن از فروشنده پرسیدم اینها ایرانی هستن؟ یکیشون گفت بله شلوار مال تولیدی خودمونه و اون دیگری گفت که یکی از تیشرت ها ایرانی نیست.

اون لباس رو که ایرانی نبود همون موقع برداشتم و سر جاش قرار دادم و بعد حساب کردم.

نگاه متعجب دو فروشنده رو وقتی در مورد ایرانی بودن لباس ها پرسیدم و بعد مارک خارجی رو سرجاش گذاشتم، فراموش نمی کنم.

تعجب از نگاهشون می بارید...

توستر سایا پارس خزر

سلام به دوستان بزرگوار ، حامیان تولید ملی و کالای ایرانی.

طاعات و عباداتتون مقبول درگاه خدای مهربان.

ان شاء الله در سال پیش رو بهترین مقدرات الهی برای تک تک شما و من حقیر و خانواده م رقم بخوره....

*****

قدیمترها که تلگرام داشتم تو یکی دو تا گروه آشپزی هم عضو بودم. 

خیلی از غذاهای خوشرنگ و لعابی که خانمها تو گروه می گذاشتند با فر یا توستر قابل تهیه بود.

این بود که اواخر سال ۹۳ به فکر خرید یک توستر (بیشتر کارهایی که با فر میشه کرد با توستر هم میشه) افتادم. 

چون قبل از اون هیچ آشنایی با این وسیله نداشتم مدت نسبتا زیادی وقت گذاشتم برای پیدا کردن ویژگی های توستر مناسب در نت.

مدل های خیلی متنوعی در بازار موجود بود. 

و البته همه بجز یک مارک، خارجی!

در ایران فقط پارس خزر چند مدل تولید داشت که بزرگترینش ۲۸ لیتری بود. 

نیت قربة الی الله کردم و از بین اون همه مدل متنوع و مشتری پسند خارجی و چند مدل محدود ایرانی، برای پیشرفت کشورم و خوشحالی رهبرم جنس ایرانی (همون حجم ۲۸ لیتریش رو) خریدیم.

و الحمدلله تا به امروز هم ازش راضی هستم.

اما مشخصات این آون توستر خوب:

*مجهز به جوجه گردان،

*زمان سنج قابل تنظیم،

*قابلیت تنظیم حرارت تا ۲۵۰ درجه،

*سینی طبخ غذا(که برای سرخ کردن هم مناسب و کاربردیه)،

*توری کباب پز،

*سیستم گردش هوای گرم،

*چراغ داخل فر،

*سینی در سه طبقه قابل تنظیم،

*امکان دادن حرارت از بالا یا پایین یا هردو.

در کل وسیله بسیار خوب و کاربردی و بدردبخوری هستش. خدا خیر به طراحان و سازندگانش بده.

به نظرم تنها ایرادی که بهش وارده همون حجم کمش هست. بطوریکه بزرگترین سایز اون ۲۸ لیتریه. 

در حالی که اگر قرار باشه از توستر بجای فر استفاده بشه(چون واقعا این قابلیت رو داره) حجم حدود ۴۵ لیتری مناسب تره و هنوز برام سؤاله که چرا پارس خزر که الحمدلله در تولید وسایل برقی مختلف بخصوص در سال های اخیر پیشرفت چشمگیری داشته، به تولید توسترهای کوچک اکتفا کرده؟

ایران و خودکفایی در زمینه دارو

بر خلاف دوتای قبلی این بار دوره بارداری بسیار سختی رو تجربه کردم تا حدی که هنوز هم از نظر روحی و جسمی به شرایط نرمال برنگشتم.

حدود هفت ماهگی بارداری بود که آزمایشات نشون داد ذخیره آهنم به صفر رسیده و به یک متخصص خون ارجاع داده شدم.

دوازده آمپول ونوفر که سه تا سه تا باید داخل سرم تزریق میشدن نسخه ای بود که ایشون برام تجویز کرد.

ونوفرها رو که دیدم از روی بارکدشون متوجه شدم تولید کشور سوئیس هستند. متأسف شدم و آرزو کردم کشور عزیزمون در زمینه دارو هم به خودکفایی کامل برسه.

الحمدلله کشور ما در زمینه تولید دارو پیشرفت های فوق العاده ای داشته اما هنوز تا هدف نهایی راه زیادی هست.

**********

«ت*ک*م*ل*ه»

متأسفانه کم نیستند پزشکانی که باوجود داروی ایرانی، مشابه خارجیش رو به مریض هاشون سفارش می کنن. 

برادرم به سفارش دکتر بخاطر مشکل دختر کوچولوش از داروی زادیتن(که خارجی هستش) استفاده می کرد که کمیاب بود و این اواخر نایاب شد. ناچار از مشابه داخلیش به نام کتوتیفن استفاده کرد. خیلی از ایرانیش راضی تر بود. می گفت نوع خارجی رو که دخترم میخورد همیشه در طول روز یک اعصاب خردی داشت اما الحمدلله نوع ایرانیش با همون اثر مثبت، دیگه اون اعصاب خردی رو هم برای بچه نداره.

ایرانی، چای ایرانی بنوش!

یکی دو سال پیش که نسبت به قبل در ایرانیزه شدن :) جدی تر شده بودیم یکبار آقای همسر عزیز گفتند که ما که بیشتر وسایل و خورد و خوراکمون ایرانیه چرا چای ایرانی نمی خریم؟

سؤال خوبی بود. جوابش هم این بود که خب احتمالا چون به فکرمون نرسیده بود!

چای احمد، چای دوغزال و ... چای هایی بودند که تا اون موقع مصرف می کردیم و همه تماما خارجی بودند.

پیشنهاد آقای همسر باعث شد که از اون به بعد چای ایرانی بخریم و خیلی هم از این بابت خرسندیم.

چند تا نکته برای شما عزیزی که ان شاءالله تصمیم دارین از این به بعد چای وطنی بخرید و بنوشید:

۱- قیمت چای ایرانی چندان تفاوتی با نوع خارجی نداره.

۲- چای ایرانی نسبت به انواع چای خارجی هم دیرتر (حدود هشت دقیقه دم کشیدنش طول می کشه) هم کمتر رنگ میده.

دلیلش هم تا اونجا که من شنیدم اینه که انواع خارجی رو متأسفانه با رنگ های مصنوعی و حتی سرطان زا آغشته می کنن تا جلوه و رنگ و طعم بیشتری داشته باشه.

۳- یک مسئله دیگه هم طعم چای ایرانیه که مقداری تلخ تر از چای خارجی هستش و تهش یک طعم خاصی داره. برای کسانی مثل ما که مدت های طولانی چای خارجی خوردند شاید اولش یک مقدار نامأنوس باشه اما به زودی عادت می کنیم. 

خصوصا موقعی که به این مسئله فکر میکنیم که با این خرید شاید کمک کوچکی در پیشرفت اقتصاد ایران عزیزمون داشته باشیم.