راستشو بگو!
وارد مغازه شدم.
برای نی نی توراهی جوراب میخواستم.
یک نوع جوراب داشت که عروسک های کوچولوی قشنگی روش داشت . نگاه کردم.
نوشته بود «ساخت ایران».
اما رنگش طوسی بود که دوست نداشتم بعدم عروسکش روی ساق پا بود که معمولا دیده نمیشه.من میخواستم روی پا باشه.
نگاه کردم دیدم یه سری جوراب دیگه هم هست همین مدلی که دوست داشتم.
گفتم میشه اونا رو ببینم؟
گفت بله.
گفتم کجاییه؟
گفت خانم اینا کار تهرانه.
توی دلم خدا رو شکر کردم که ایرانین.
بعد خوشگلترینش رو انتخاب کردم.
یه جوراب نوزادی سفید با یه خرگوش خوشگل روی پاش!
خونه مامان اینا که رسیدیم شروع کردم برای خواهرکوچیکم تعریف کردن که بله دفعه قبل جوراب چینی نخریدم، این دفعه یه خوشگل ایرانی نصیبم شد...
خواهرم همین طور که داشت جوراب رو می دید گفت: مغازه دار بهت گفت ایرانیه؟
گفتم آره خب.
خندید و گفت دختر اینجا که نوشته :
made in china!
تا خودم ندیدم باورم نشد :(
توی دلم گذاشتم به حساب اشتباه فروشنده.
هر چند آقای همسر اعتقاد داشت که ایشون دروغ تحویل بنده دادند. و بخاطر فروختن یک جوراب خارجی چند هزار تومانی علاوه بر اینکه به تولید ملی ضربه زدند، مال حرام رو هم وارد زندگیشون کردن:((
